ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΙΩΝΟ


Να μια φράση, που μπορεί να στοιχειώσει ή να… σώσει.
Και τους δύο.

«Αυτό που αγαπάς σήμερα σε κάποιον, είναι αυτό που θα μισείς αύριο».

Και να είσαι σίγουρος ή σίγουρη πως αυτό το μίσος ή η αποστροφή, για αυτό που κάποτε ήταν γλυκό, σαν το πιο γλυκό σου όνειρο, θα γίνει εφιάλτης και θα σας καταπιεί.
Και τους δύο.
Αν βρίσκεσαι στην αρχή του ταξιδιού σου, και τα μάτια σου δεν έχουν συνηθίσει στο ύπουλο σκοτάδι, που παραμονεύει το νεογνό, αυτή είναι μια φράση που θα απορρίψεις, με άγουρη σιγουριά.
Αν έχεις ταξιδέψει όμως, και έχεις μάθει να διαβάζεις τον καιρό,  γιατί ένοιωσες το χάδι του ήλιου, αλλά τρόμαξες και με την καταιγίδα, που έμοιαζε να εμφανίστηκε από το πουθενά, τότε ξέρεις πως το μέλλον δεν είναι τόσο μακρινό όσο φαίνεται. Και ξέρεις πως δε σε περιμένει ποτέ με άδεια χέρια. Θα σε φιλέψει γενναιόδωρα το παρελθόν  σου.

Το μέτρο…

Τον είδες, την είδες, και την αγάπησες, και τον λάτρεψες.
Τον λάτρεψες εσύ…
Κι εσύ, χάθηκες στη ματιά της…
Γίνατε ένα.
Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα συναισθημάτων, ο νους μοιάζει να πνίγεται και να βυθίζεται, ανήμπορος να βοηθήσει, ανήμπορος να δώσει το προμήνυμα, τον οιωνό.

Αγκαλιάζεις το σημερινό σου πάθος χωρίς αύριο.
Κι όμως το αύριο θα έρθει, και θα κρατάει το πάθος σου ψηλά, και ο άνεμος θα σκορπίζει το άρωμα, της πρότερης επιλογής σου.

Το μέτρο…

-Μα πως…
Πως μπορώ να γνωρίζω… να ξέρω, τι να επιλέξω.
Πότε να πω όχι, και πότε να αφεθώ.
Να αφεθώ…
Πόσο το έχω ανάγκη… να αφεθώ σε κάποιον. Η ανάγκη μου με…
-Στάσου! Αν η ανάγκη σου είναι αυτή που σε κυβερνά, τότε θα παραπατήσεις από τα αραχνοΰφαντα τέλια της, που σε συγκρατούν και σε παρασέρνουν στην απερίσκεπτη ευχαρίστηση του εφήμερου.
Αν το εφήμερο είναι ο σκοπός σου, αν είναι η επιλογή σου, τότε δεν έχεις τίποτα να φοβηθείς . Για την ώρα…
Αν όμως χτίζεις τη ζωή σου, σε οικόπεδο, με εμβαδόν… τη μια στιγμή απόλαυσης , τη μια στιγμή σιγουριάς, είναι σίγουρο πως αυτό το κτίσμα θα μοιάζει αφύσικα μεγάλο και θα ασφυκτιά για λίγο αέρα.

Το μέτρο…
Η προσήλωση στο μέτρο δεν είναι ο θάνατος της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
Δεν είναι τα ασφαλή αλλά λιμνάζοντα νερά, που αναδύουν παρακμή.
Δεν είναι το χθες, ούτε καν το αύριο.

Το μέτρο είναι το δώρο της φύσης.

Δέξου το, και θα καταλάβεις τη σοφία που εμπεριέχει.
Δέξου το, και θα έχεις στα χέρια σου το δομικό στοιχείο δημιουργίας.
Μια δημιουργία όχι εφήμερη και αφύσικη.
Μια δημιουργία πραγματικής ζωής, στα μέτρα σου, που η “εφαρμογή” της θα είναι απαράμιλλη, και το “ράψιμό” της θεϊκό.

Δέξου το Μέτρο, και τότε θα ξέρεις, πότε να το… παραβείς.
Επειδή θα σου έχει δείξει το προμήνυμα, τον οιωνό.

Θα σου έχει δείξει ότι αυτό που θέλεις , είναι πράγματι, αυτό που χρειάζεσαι._

Προβλέψεις Σοφίας | 3geniateam
.   .   .

Φωτογραφία/Photo

Επεξεργασία στοιχείων/σύνθεση: www.provlepseissofias.gr  | 3geniateam

Δημοφιλείς αναρτήσεις