ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ...



Έεει πειρατή…
Τα λόγια σου είναι σιωπηλά μα τα μάτια σου δεν φείδονται λέξεων.
Με πολιορκούν εδώ και ώρα με την πολυλογία τους.
Τέτοια θρασύτητα, τέτοια ξεδιαντροπιά.

Όταν η μητέρα μου με έφτιαχνε, σίγουρα δεν κουραζόταν, για να με προσφέρει δώρο σ’ εσένα.
Για δείτε έναν τύπο που πίστεψε πως μπορεί να ξεπεράσει το μπόι του, αφήνοντας αδέσποτη την ατίθαση ματιά του, να ασελγεί αδιάκριτα επάνω μου.
Έτσι μου έρχεται να…
Τι… τι κάνει… μη μου πεις πως… καλά είναι σοβαρός…
«Καλησπέρα», της είπε διαρρηγνύοντας τον κόσμο της, και χαμογέλασε σοβαρά.
Μία στρατιά μυρμηγκιών, εμφανίστηκε από το πουθενά στη βάση του κεφαλιού της, και με μία αστραπιαία κίνηση, εκστράτευσαν μέχρι το ακριβό πεντικιούρ των ακροδαχτύλων της.
Έτσι αισθάνθηκε τουλάχιστον, καθώς το αίμα στα μηλίγγια της ερμήνευε το γνωστό ρεπερτόριο, που συνοδεύει πάντα τον χυμό του Έρωτα.
«Καλησπέρα» αποκρίθηκε, ανασηκώνοντας τα μάτια, που της έφτιαξε περίτεχνα η μαμά, και του τα πρόσφερε δώρο… γιατί πια, είχε βρει αυτό που έψαχνε.

Σε εκείνη τη στιγμή, φύλαξε την ανάμνηση του κοριτσιού που άφησε πίσω της.
Δεν είναι λίγες οι στιγμές, που επισκέφτηκε αυτό το μνημείο ζωής.
Σήμερα θα προλάβαινε στο παραπέντε, να πει ένα γεια σ’ εκείνο το κορίτσι.
Βλέπετε η νεραϊδούλα της σήμερα θα αποχαιρετούσε το δικό της κοριτσάκι, και ήθελε να στολίσει την αιώνια στιγμή της, με τα ομορφότερα χρώματα που ανακάλυψε στο ταξίδι της, με εκείνο το… πειρατικό.

η Σοφία σας
Προβλέψεις Σοφίας | 3geniateam     
   

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Freud | ΦΑΛΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ